Η ΔΥΝΑΜΗ του "ΤΗ ΥΠΕΡΜΑΧΩ"

Κοντάκιον

Ἦχος πλ. δ'.
Τῇ ὑπερμάχῷ στρατηγῷ τὰ νικητήρια, ὡς λυτρωθεῖσα τῶν δεινῶν εὐχαριστήρια, ἀναγράφω σοι ἡ πόλις σου, Θεοτόκε· ἀλλ' ὡς ἔχουσα τὸ κράτος ἀπροσμάχητον, ἐκ παντοίων με κινδύνων ἐλευθέρωσον, ἵνα κράζω σοί· Χαῖρε Νύμφη ἀνύμφευτε.

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

Κοντάκιο.

Σε σένα, Θεοτόκε, την Υπέρμαχο Στρατηγό

εγώ η Πόλη Σου αποδίδω με ευγνωμοσύνη

την ένδοξη νίκη, επειδή λυτρώθηκα απο τις

φοβερές συμφορές. Αλλά Συ, επειδή Έχεις 

ακατανίκητη δύναμη, ελευθέρωσέ με από κάθε

είδος κινδύνου, για να Σου φωνάζω δυνατά:

Χαίρε, Νύφη ανύμφευτε.

πηγή το Ύμνου

***
***
Δικά μου τα παρακάτω..
Έχει ΤΟΣΗ ΔΥΝΑΜΗ ΑΥΤΟΣ Ο ΥΜΝΟΣ, δεν το είχα φανταστεί, προέκυψε!

...Θα με θυμούνται κάποιοι και κάποιες, μόνο απ' Αυτόν!
...Στην ανάγκη μου... τον έψελνα, τόσο δυνατά και ατελείωτα...
ΣΕ ΚΑΛΟ ΜΟΥ!

...Με γλύτωσε απ' τον μεγαλύτερο κίνδυνο, πέρασα τον μικρότερο....
Νόμιζα, πράγματι, πως ήρθε το τέλος μου.
Όσο είχα φωνή, κι είχα πολύ, ....γκάριζα.
Διέκοπτα και για τα αναγκαστικά, μα γρήγορα έπιανα τον ειρμό της συνέχειας του  Ύμνου ή, άντε πάλι απ' την αρχή!

Αχ! Κατιρίνα....!
Πόσο τρελή μπορεί να είσαι, αλήθεια;

Υγ. Κρίμα που δεν έχω αποδείξεις...!και δεν μπορώ να σας πως και περισσότερα, να γελάσετε κι εσείς ή να με ειρωνευτείτε, όπως κάποιοι άλλοι.
Ήταν όμως, μέρος της "τρέλας" μου... βάση των άλλων.
Για μένα ήταν ΠΡΟΣΕΥΧΗ εν ώρα κινδύνου.
Κι ήταν πολλές οι ώρες... ατελείωτες.
Αυτά.

Υγ. Παραφέρθηκα και λίγο, ναι, μα τέτοιες στιγμές δεν το ελέγχεις, σε ελέγχει.
**************************