Ταμένο blog...
στίγματα κάποιων στιγμών
και θαυμάτων

Σάββατο 23 Μαΐου 2015

Κλεμμένες από Παναγία Γορίτσα

Κλεμμένες από Παναγία Γορίτσα, τότε που δεν είχα φωτομηχανή...
Στίγμα αναμνήσεων
Άγραφα



Είχα κλέψει κι άλλες, θα τις βρω.
Πάνω - κάτω Παναγία Γορίτσα και μια άγνωστη Μαρία (τελικά, ξαδέλφη φίλης!) που περπατάγαμε μαζί στα σκοτάδια, κι εγώ άναβα και καντηλάκια, μέχρι και του Νοσοκομείου!
Υπεράνω στιγμές, μαζεμένες!

Σημειώσεις μου

Επίσης, να σημειώσω, πως ένα μπουκάλι με μήνυμα, δεν θα απαντηθεί!
Νιώθω ότι έφτασε σε λιμάνι.
Νιώθω κι άλλα.

Θυμήθηκα μια φορά, προγραμματισμένο ραντεβού με εξομολόγο, κι Εκείνος κρύφτηκε!
Ώρες απ' έξω, κούναγε κουρτινάκια, δεν άνοιγε!

Εξομολογήθηκα στην παρέα και λέγοντάς τα, βρήκα και την απάντηση!

Συμβαίνουν...

Επεμβαίνει το Κακό, κι αν είσαι "αδύναμος", νικάει.
Δυστυχώς!

Θέματα Πίστης

Θέματα Πίστης έχω αναρτήσει κι εδώ, από κεκτημένη ταχύτητα.

Υπομονή!

Να το κρατήσω το στίγμα αυτό:
Σήμερα, δηλαδή χθες, Παρασκευή, ήμουνα ένα ερρείπιο με πολλές υποχρεώσεις πρωινές, που εκτός από μία, όλες ανεβλήθηκαν για τ' απόγευμα.

...Όμως, όταν χτύπησε ένα τηλέφωνο, μού έδωσε χαρά, σα να το ήξερα, σα να το ήλπιζα, σα να το περίμενα!

Αυτό μού έδωσε πολύ μεγάλη δύναμη, να σταθώ πολύ δυναμική στην μέρα μου!
Τυχαία (πόσο; δεν ξέρω), βρήκα και την Ζ!

Υπομονή!
Να είμαστε καλά, θα δείξει!

Υγ. Ο Άγιος Εφραίμ "ζητούσε"!
Ανατρίχιασαν οι δυο γυναίκες, όταν είδαν πως "μιλάει"!

Υγ. 2 Αποκορύφωμα ο χαλβάς, κ.λ.π.

Συνεχόμενοι κρίκοι.

Αλυσίδα κι Ανηφόρα!

Υγ. 3 Κι η Στέλλα δίπλα κι απ' έξω!

Και άλλα.

Ένστικτα

Τος Φως στο Τούνελ είχε απόψε Καλές εξελίξεις, ως προς τον Βαγγέλη.
Πιστεύω.

Το επόμενο Τούνελ που ανήγγειλε η Αγγελική, το φανταζόμουνα, ... χαίρομαι που "ψάχνει" πολύ τις υποθέσεις!

Θα την βρει την άκρη και τον Μπεν, το πιστεύω!

Τα μεγάλα "ένστικτα" του απόψε.

Πέμπτη 21 Μαΐου 2015

Η ΑΝΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΑΣ

www.monastiriaka.gr
Η Ανάληψη του Κυρίου.
Εορτάζει 39 ημέρες μετά το Άγιο Πάσχα.
«Ὁ Κύριος ἀνελήφθη εἰς οὐρανούς, ἵνα πέμψῃ τὸν Παράκλητον τῶ κόσμω, οἱ οὐρανοὶ ἡτοίμασαν τὸν θρόνον αὐτοῦ, νεφέλαι τὴν ἐπίβασιν αὐτοῦ, Ἄγγελοι θαυμάζουσιν, ἄνθρωπον ὁρῶντες ὑπεράνω αὐτῶν, ὁ Πατὴρ ἐκδέχεται, ὃν ἐν κόλποις ἔχει συναϊδιον, Τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον κελεύει πᾶσι τοὶς Ἀγγέλοις αὐτοῦ, Ἄρατε πύλας οἱ ἄρχοντες ἡμῶν, Πάντα τὰ ἔθνη κροτήσατε χείρας. ὅτι ἀνέβη Χριστός, ὅπου ἣν τὸ πρότερον».
Ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός μετά την λαμπροφόρο Ανάστασή Του από τους νεκρούς, δεν εγκατέλειψε αμέσως τον κόσμο, αλλά συνέχισε για σαράντα ημέρες να εμφανίζεται στους μαθητές Του (Πράξ.1,3). Αυτές οι μεταναστάσιμες εμφανίσεις Του προς αυτούς είχαν πολύ μεγάλη σημασία. Έπρεπε οι πρώην δύσπιστοι και φοβισμένοι μαθητές να βιώσουν το γεγονός της Αναστάσεως του Διδασκάλου τους και να αποβάλλουν κάθε δισταγμό και ψήγμα απιστίας για Εκείνον.
Την τεσσαρακοστή λοιπόν ημέρα, σύμφωνα με το Ευαγγέλιο του Λουκά, ο Κύριος τους μαθητές του «εξήγαγε έξω έως τη Βηθανία», στο όρος των Έλαιών όπου συνήθως προσηύχετο. «Και αφού σήκωσε τα χέρια του, τους ευλόγησε». (Λουκά 24,50) και «ευλογώντας τους, εχωρίσθηκε απ' αυτούς και εφέρετο πρός τα πάνω, στον ουρανό» μέχρι που τον έχασαν από τα μάτια τους. Και μετά αφού Τον προσκύνησαν επέστρεψαν στην Ιερουσαλήμ με χαρά μεγάλη και έμεναν συνεχώς στο ναό υμνολογώντας και δοξολογώντας το Θεό.
Ο ευαγγελιστής Μάρκος, περιγράφοντας πιο λακωνικά το θαυμαστό και συνάμα συγκινητικό γεγονός, αναφέρει πως μετά από την ρητή αποστολή των μαθητών σε ολόκληρο τον κόσμο κηρύττοντας και βαπτίζοντας τα έθνη, «ανελήφθη εις τον ουρανόν και εκάθισεν εκ δεξιών του Θεού. Εκείνοι δε εξελθόντες εκήρυξαν πανταχού, του Κυρίου συνεργούντος και τον λόγον βεβαιούντος δια των επακολουθούντων σημείων» (Μαρκ.16,19-20).
Αυτή η ευλογία είναι πια η αρχή της Πεντηκοστής. Ο Κύριος ανέρχεται για να μας στείλει το παράκλητο Πνεύμα, όπως λέγει το τροπάριο της εορτής: «Ανυψώθηκες στη δόξα, Χριστέ Θεέ μας, αφού χαροποίησες τους μαθητές σου με την επαγγελία του Αγίου Πνεύματος και βεβαιώθηκαν από την ευλογία σου».
Η Ανάληψη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού αποτελεί αναμφίβολα το θριαμβευτικό πέρας της επί γης παρουσίας Του και του απολυτρωτικού έργου Του. «Ανελήφθη εν δόξη» για να επιβεβαιώσει την θεία ιδιότητά Του στους παριστάμενους μαθητές Του. Για να τους στηρίξει περισσότερο στον τιτάνιο πραγματικά αγώνα, που Εκείνος τους ανάθεσε, δηλαδή τη συνέχιση του σωτηριώδους έργου Του για το ανθρώπινο γένος.
Ο Κύριος Ιησούς Χριστός ανήλθε στους ουρανούς, αλλά δεν εγκατέλειψε το ανθρώπινο γένος, για το οποίο έχυσε το τίμιο Αίμα Του. Μπορεί να κάθισε στα δεξιά του Θεού στους ένδοξους ουρανούς, όμως η παρουσία Του εκτείνεται ως τη γη και ως τα έσχατα της δημιουργίας. Άφησε στη γη την Εκκλησία Του, η οποία είναι το ίδιο το αναστημένο, αφθαρτοποιημένο και θεωμένο σώμα Του, για να είναι το μέσον της σωτηρίας όλων των ανθρωπίνων προσώπων, που θέλουν να σωθούν. Νοητή ψυχή του σώματός Του είναι ο Θεός Παράκλητος, «το Πνεύμα της αλήθείας» (Ιωάν. 15,26), ο Οποίος επεδήμησε κατά την αγία ημέρα της Πεντηκοστής σε αυτό, για να παραμείνει ως τη συντέλεια του κόσμου.
Η σωτηρία συντελείται με την οργανική συσσωμάτωση των πιστών στο θεανδρικό Σώμα του Χριστού. Αυτό εννοούσε, όταν υποσχόταν στους μαθητές Του: «ιδού εγώ μεθ’ υμών ειμί πάσας τας ημέρας έως της συντελείας του αιώνος» (Ματθ.28,20).
http://www.saint.gr/1759/saint.aspx

Έντονη ανησυχία προκαλούν οι μυστηριώδεις ήχοι που ακούγονται σε πολλά διαφορετικά σημεία του πλανήτη

Έντονη ανησυχία προκαλούν οι μυστηριώδεις ήχοι που ακούγονται σε πολλά διαφορετικά σημεία του πλανήτη

Έντονη ανησυχία, ακόμα και για το τέλος του κόσμου, εγείρουν μυστηριώδεις ήχοι που ακούγονται από τον ουρανό σε πολλά διαφορετικά σημεία του πλανήτη!
Από τη Βρετανική Κολομβία του Καναδά και το Άλεν του Τέξας, μέχρι τη Γερμανία και το Κουίνσλαντ της Αυστραλίας, οι ειδικοί αδυνατούν να εξηγήσουν από πού προέρχεται αυτός ο δυσοίωνος (;) θόρυβος, ο οποίος σύμφωνα με κατοίκους των περιοχών μοιάζει με ήχο τρομπέτας!
Οι συγκρίσεις μάλιστα με ταινίες του Χόλιγουντ όπως «Ο Πόλεμος των Κόσμων» και οι «Στενές Επαφές Τρίτου Τύπου» είναι… αναπόφευκτες, με αποτέλεσμα αρκετοί να υποστηρίζουν πως πλησιάζει μέχρι και επίθεση εξωγήινων!
Ένα βίντεο μάλιστα από τη Γερμανία στο οποίο ένα παιδί στέκεται αποσβολωμένο στη μέση του δρόμου επιτείνει την αίσθηση της ανατριχίλας, ανάβοντας τη θρυαλλίδα για απόκοσμες και παραφυσικές συζητήσεις.
«Είναι η δεύτερη φορά που ακούω αυτούς τους ήχους. Ξύπνησα από το δυνατό θόρυβο και βρήκα τον γιο μου τρομοκρατημένο», ανέφερε μια Καναδή, ενώ ένας Αυστραλός συμπλήρωσε από την πλευρά του: «Ακούγεται σαν μουσική υπόκρουση από ταινία επιστημονικής φαντασίας, μόνο που συμβαίνει στην πραγματικότητα».
Αξίζει μάλιστα να σημειωθεί ότι οι μυστηριώδεις αυτοί ήχοι δεν είναι πρωτόγνωροι, καθώς ακούστηκαν για πρώτη φορά το 2008 στη Λευκορωσία, ενώ σύμφωνα με αξιωματούχο της NASA ίσως και να είναι «θόρυβος βάθους ουρανού», ένας φυσικός ήχος της Γης.
Αυτή είναι και η μόνη λογική εξήγηση που έπεσε στο τραπέζι…
 
(Το βίντεο δεν είναι διαθέσιμο)

2012, δηλαδή

"Πέτυχα" την ΑΓΙΑ ΥΠΟΜΟΝΗ. (ΕΔΩ)
Είχα κλειστά τα σχόλια και δεν μπόρεσα να γράψω πως αυτή την εικόνα, την χάρισαν στον φίλο μου εδώ και καιρό και την έχει σπίτι του, κοντά του.
Και κάνει υπομονή κι εκείνος, όπως όλοι μας!

Τότε, 2012, δηλαδή... αρχίσαν και τα "παράξενά" μου, λες και άνοιξε μια Άλλη συχνότητα.

Μετά με μπέρδεψε και μια άλλη, περίεργη, να πάω να βρω την είδηση της ημέρας, να την κρατήσω εδώ, κι ας μην έχει να κάνει με την Πίστη. 

"Ακούει!" - "Ακούνε"!

...Πάντα δύσκολη η αρχή και οι εξηγήσεις.
Δε θέλω να πω πολλά, παρά μόνο την "σύμπτωση".

....Μέσα σε όλα αυτά που είχα να κάνω σήμερα, ήταν, τουλάχιστον, να ποτίσω τα λουλούδια μου!
Έτσι τα ξεγελάω και εκείνα περιμένουν την καλή μου στιγμή που θα τα περιποιηθώ.
Ελπίζουν, όπως κι εγώ...!

Κατεβαίνοντας, "θυμάμαι" το προσκυνητάρι μου...
Του εξηγώ, νοητά.
Προσευχή είναι κι αυτό.
Θα, θα, "θα", στο μέλλον.


Καθυστέρησα λίγο στον κήπο, ανεβαίνοντας, πάλι "θα" και θα... του είπα Καληνυχτώντας το.

Δεν είχα καταλάβει ότι είχε έρθει ο άντρας μου και στεναχωρέθηκα που είχα αργήσει.
Είχε φέρει κάποιες σακκούλες με ψώνια και σε μία είδα εικονίτσες!
"Τίνος είναι αυτές, άντρα μου;"
"Δικές σου!"
"....Πώς;" (Τελευταίως, έχει γίνει και άθεος!.... Ποτέ δεν μαλώσαμε για την Πίστη μας, τελευταία... βλέπω αλλαγές!Ίσως είναι μόδα που κυκλοφορεί.... Αφού κι ο πρωθυπουργός μας!...)
"Ο Γιώργος μου τις έδωσε."
"Ποιος Γιώργος;"
"Τον ξέρεις, δεν τον θυμάσαι..."
"Σ' ευχαριστώ που μού τις έφερες"!
Στον άντρα μου τις χάρισε, μού τις έφερε!
Καλό αυτό! Υπάρχει η βάση!
Το πήρα σαν σημάδι...
Ήξερα που θα τις πάω, έστω και πρόχειρα, για όσο.
Συγκινήθηκα, δεν το συζητάμε!
Άλλο ένα βράδυ, χρόνια πριν, είχαμε ξεμείνει από λάδι, η απάντηση της προσευχής στην "Συγγνώμη" μου στο εσωτερικό καντηλάκι του σπιτιού, ήταν να χτυπήσει το κουδούνι 12 η ώρα τη νύχτα και να μας φέρουν δώρο απ' το χωριό έναν τενεκέ λάδι κ.α.
Πολλά τα άγραφτά μου, πάρα πολλά.
Τίτλος;
"Ακούει!"
και συνάμα, ζητάει!
Δίνω με την ψυχή μου, δίνω και την ψυχή μου!









"Χρόνια Πολλά" και Ευτυχισμένα,



Ξημέρωσε 21 Μαίου, του Αγίου Κων/νου και Ελένης.
Μεγάλη η Χάρις Τους!
"Χρόνια Πολλά" και Ευτυχισμένα, σε όλες και όλους, όσες και όσους γιορτάζουν!
Κι όσοι από μας έχουμε αγαπημένα πρόσωπα που γιορτάζουν, να ζήσουν να τα χαιρόμαστε!
Κι όσοι από μας, έχουμε πρόσωπα που μάς Λείπουν και θα γιόρταζαν, να ζήσουμε να τα θυμόμαστε!

Αυτά και να πάω σε μια άλλη ανάρτηση που μ' έφερε, κάπως επειγόντως εδώ, σ' αυτή την σελίδα...

Κυριακή 10 Μαΐου 2015

Της σιωπής

Πολλά χρωστάω σ' αυτό to blog.
Ένα γραπτό ευχαριστώ για σήμερα, όμως, επιβάλλεται.
Είναι η γιορτή της μητέρας.
Από πού ν' αρχίσει κανείς;
Καλύτερα, να σιωπήσει!

Τα μάτια ΤΟΥ!

... Κι είχε ξεψυχήσει την Μεγάλη Παρασκευή η φωτο-μηχανή μου... (ΕΔΩ)

Κι ύστερα, "φωτογράφιζαν" τα μάτια μου, δεν είχα καμιά απόδειξη για κανέναν.
Ούτε και χρειάζονται, τελικά, οι αποδείξεις!
Ωστόσο, παίρναγε ο καιρός, πολλά τα εμπόδια και οι καθυστερήσεις για νέα μηχανή, πότε ηθελημένα και πότε αθέλητα.
Το "αθέλητα" το καταλάβαινα έντονα.
Το "γιατί" δεν μπορούσα να εξηγήσω.
Απ' όλες τις αφωτογράφητες Θρησκευτικές μου στιγμές, δύο ήταν πολύ δυνατές.
Ναι, ίσως και παραπάνω.
Για την δεύτερη, μού έλυσε απορίες το ψάξιμο σε εικόνες του γκουγκλ. (Εν μέρει.)
Οι εικόνες που μού τράβηξαν την προσοχή, ήξερα πως θα είναι εκεί που τις είδα, οπότε, εύκολα, κάποτε, πρώτα ο Θεός, θα τις ξαναδώ.
Τα μάτια Του, όμως;

Κι ήρθε μια ωραία μέρα που τα λεφτά μου έφταναν για μια πολύ φτηνούλα φωτο-μηχανή.
Σίγουρο το μαγαζί, πολλές οι ευκαιρίες, πολλά τα εμπόδια, μπήκα, βγήκα, χωρίς μηχανή!
Δεν το πίστευα ότι είχα πέσει πάνω σε έναν τόσο αδιάφορο υπάλληλο ή σε άλλο ... Κακό εμπόδιο.

Έφυγα, λυπημένη. Ρώτησα κι άλλα μαγαζιά, ακόμα και άσχετα. Για κάποιον λόγο, χρειαζόμουνα μηχανή.
Τελευταία στιγμή βρέθηκα σε ένα άλλο μαγαζί, μάλλον τυχαία.
Μπήκα.
Πολλές οι φωτομηχανές στα ράφια, μία μού έκλεινε το μάτι. Ήταν ίδια με την παλιότερή μου, είχα και ανταλλακτικά, ήταν και η πιο φτηνή, έφταναν και τα λεφτά μου!

"Δε νομίζω να έχουμε στην αποθήκη. Να δούμε. Αυτή είναι δειγματολόγιο."

Είχαν!
Την πήρα κι έφυγα!
Την ήξερα! Σα να είχαμε χαθεί, δυο χρόνια; Ίσως και λιγότερο, εφόσον με βόηθαγε με ζιλοτέιπ, μέχρι που έχασα το καπάκι. Στην ουσία, αυτή έβγαζε ασπροπρόσωπη και την πιο καινούργια που χάλασε την Μεγάλη Παρασκευή, όταν ξέμενα από μπαταρίες και κάρτες ή ανάγκες ασπρόμαυρης, εφόσον η νέα δεν είχε!

....Καθισμένη στο λεωφορείο, γυρίζοντας, της συστήθηκα. Την έψαξα, δεν καταλάβαινα, δεν με πήγαινε στις γνωστές μου εντολές, αναγκάστhκα να ζητήσω βοήθεια από μια φοιτήτρια που καθόταν δίπλα μου και που ζητούσε απ' τους φίλους της ακουστικά, για το κινητό της.

Ζήτησα συγγνώμη, κ.λ.π. η κοπέλα με βοήθησε, την ρύθμισε.
Κι ύστερα, έβγαλα τις πρώτες μου φωτογραφίες αραιά και που, χωρίς να είμαι όπως παλιότερα υπερβολική και χωρίς να αδειάζω αμέσως την κάρτα.

Μιά μέρα που άδειασα στον υπολογιστή τις φωτογραφίες, είδα πως κρατούσε ημερομηνία και μάλιστα, Λάθος! Σεπτέμβρη του 2014! Κι ήταν Απρίλης και Μάης 2015!
Τρελάθηκα!
Για μέρες ζήταγα απ' όποιον κατείχε, να μού την ρυθμίσει σωστά.
Κανένας!
Ακόμα και η Πρωτομαγιά στο χωριό, λέει Σεπτέμβρης 2014!
Πατρίδα χωρίς φωτογραφική υπερβολή δεν πάει!
Τράβηξα πολλές, πάρα πολλές!
Όπου γινόταν και δεν χάλαγε η φωτογραφία και μπορούσα, την έκοψα.
Οι άλλες έμειναν να γράφουν λάθος ημερομηνία.

...Σταθερά, λοιπόν, τα φωτογραφικά μου εμπόδια.
Το "γιατί", δεν καταλάβαινα.
Όπως και το γιατί έχει ήδη η καινούργια μου, προβληματικό πορτάκι μπαταριών που σύντομα θα σπάσει.
Την κράτησα όμως, γιατί ήταν η τελευταία και την χρειαζόμουνα!
Ίσως, αυτή να με περίμενε...

...Και, ήταν 5 Μάη, απόγευμα, ημέρα της γιορτής του Αγίου Εφραίμ, όταν πήγα στον Άγιο Νικόλαο, πρώτα, να δω, τα μάτια ΤΟΥ!
Ήταν όπως την άλλη φορά;
Κοίταζαν πάλι  προς το μέρος μου, απ' όποια πλευρά κι αν Τον κοίταζα;

ΚΙ ΟΜΩΣ, Ο ΧΡΙΣΤΟΣ της Ανάστασης του Αγίου Νικολάου Βόλου, επέμενε να έχει αληθινή ματιά και φαίνεται ακόμα και στις φωτογραφίες μου που τόλμησα να βγάλω, όταν έφευγα, δειλά δειλά, συγκινημένη, μα και χωρίς να μπορώ να μεταφράσω, κι αν αυτό συμβαίνει μόνο σε μένα...

Η μετάφραση ήρθε λίγες ώρες μετά, μα σε άλλη ανάρτηση, άλλη στιγμή.
Τώρα, μόνο τα μάτια Του!










Οι τελευταίες φώτο με λάθος ημερομηνία μηχανής
και οι πρώτες φώτο με χωρίς ημερομηνία, λίγη ώρα μετά.
Παναγιώτης ήξερε να την διορθώσει, απ' την Παναγία βγαίνει το όνομά του, την Μητέρα όλων μας!




Τρίτη 5 Μαΐου 2015

Στιγμές


Μάης, Ζαγορά 2015.
Εκείνος, ξέρει!
Μεγάλη η Χάρη Του!

ΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΕΝΟΣ ΑΓΙΟΥ ΣΤΑ ΤΡΙΚΑΛΑ...

ΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΕΝΟΣ ΑΓΙΟΥ ΣΤΑ ΤΡΙΚΑΛΑ...

ΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΕΝΟΣ ΑΓΙΟΥ ΣΤΑ ΤΡΙΚΑΛΑ...
ΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΕΝΟΣ ΑΓΙΟΥ ΣΤΑ ΤΡΙΚΑΛΑ...
ΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΕΝΟΣ ΑΓΙΟΥ ΣΤΑ ΤΡΙΚΑΛΑ...

Τα μέρη όπου έζησε και περπάτησε ο Άγιος Εφραίμ, που γεννήθηκε στα Τρίκαλα το 1384...
Σύμφωνα με την προφορική παράδοση το σπίτι όπου έζησε τα πρώτα χρόνια της ζωής του ο Άγιος Εφραίμ, κατά κόσμον Κωνστανίνος Μόρφης, βρίσκονταν στις όχθες του Ληθαίου, στο ύψος της «Αύρας» όπου σήμερα είναι ένα κενό οικόπεδο. Μάλιστα η Ιερά Μητρόπολη Τρίκκης και Σταγών διά του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου κ. Αλεξίου έχει εκφράσει τη διάθεση να φτιάξει ένα μικρό παρεκκλήσι στο σημείο ή κοντά σε αυτό.
O Άγιος Εφραίμ λέγεται ότι έζησε μεταξύ 1384 και 1426. Ήταν γιος πολυμελούς οικογένειας, η οποία για να τον γλυτώσει από το παιδομάζωμα τον έστειλε στη Μονή Ευαγγελισμού της Θεοτόκου σε ηλικία μόλις 14 ετών. Εκεί έμεινε εως την ηλικία των 18 ετών σαν δόκιμος μοναχός. Τότε χρίστηκε μοναχός και σε λίγα χρόνια Ιερέας.
Από το 1416 που κατελήφθη η Αθήνα από τους Οθωμανούς η Ιερά Μονή γνώρισε δυο καταστροφές. Κατά την πρώτη ο άγιος έτυχε να προσεύχεται σε μια σπηλιά στο βουνό αλλά στη δεύτερη στις 14 Σεπτεμβρίου του 1425 επέστρεψαν και τον βασάνισαν με ιδιαίτερη αγριότητα για οκτώμισι μήνες. Μαρτύρησε στις 5 Μαΐου 1426 σε ηλικία 42 ετών, στη Νέα Μάκρη.
πηγή

ΠΑΝΑΓΙΑ ΡΟΔΟΝ ΤΟ ΑΜΑΡΑΝΤΟΝ

Αυτές τις μέρες συζήτησα με έναν Ιερέα, (που πολύ τον εκτιμώ για την Πίστη του), για την "παράξενη" εικόνα που είχα "δει" στους Χαιρετισμούς της Παναγίας.
Εκείνος με ενημέρωσε πως υπάρχει εικόνα της Παναγίας, Ρόδον το Αμάραντον!!!

Έτσι.... ψάχνω στο γκουγκλ.
Δεν βρίσκω όμοια μ' εκείνη, λίγη σημασία έχει...

"Σ' Ευχαριστώ" από καρδιάς, πάτερ!
Χαίρομαι πολύ που δεν τα "πλάθει" η φαντασία μου...αυτά που "βλέπω" και γράφω, μερικές φορές!...

******

ΠΑΝΑΓΙΑ ΡΟΔΟΝ ΤΟ ΑΜΑΡΑΝΤΟΝ...χαίρε, η μόνη βλαστήσασα...!

«Ρόδον το αμάραντον, χαίρε, η μόνη βλαστήσασα…»
 Ο ύμνος αυτός των Χαιρετισμών χρησιμοποιεί σαν εικόνα ένα λουλούδι με το ωραιότερο άρωμα: Το ρόδο, δηλ. την τριανταφυλλιά. Η Παναγία είναι η Τριανταφυλλιά, απ’ όπου βλάστησε το Τριαντάφυλλο που λέγεται Χριστός.
Ο Χριστός είναι «το ρόδον το αμάραντον». Όποιος πλησιάζει το Χριστό αισθάνεται μία ουράνια ευωδία. Το λέει ο απόστολος Παύλος: «Χριστού ευωδία εσμέν τω Θεώ εν τοις σωζομένοις» (Β’ Κορ. 2,15).
 
Ιησούς! Το ρόδον της σωτηρίας. Βλάστησε στη στείρα γη. Ο Χριστός είναι ρόδο, τριαντάφυλλο, εκ Παρθένου. Και τα ωραιότερα λουλούδια της γης είναι μολυσμένα από το μόλυσμα της αμαρτίας. Ένα λουλούδι είναι απόλυτα αμόλυντο: Ο Ιησούς Χριστός. Και αυτό γιατί γεννήθηκε από Παρθένο, χωρίς το κληρονομικό μόλυσμα του προπατορικού αμαρτήματος.
 
Και η Παρθένος Μητέρα είναι «ρόδον το αμάραντον», που φανερώνει το αμόλυντον και καθαρόν της Παρθένου. Ο Θεός έψαχνε να βρει ευωδία στον κόσμο, μα πουθενά. Παντού η δυσοσμία της αμαρτίας. Και ξαφνικά, να, βρίσκει ένα λουλούδι. Είναι μοναδικό. Μοσχοβολά. Ήταν η Μαρία η Παρθένος. Μοναδικός άνθρωπος στον κόσμο χωρίς μολυσμό, πεντακάθαρη. Παναγία. Ρόδο, τριαντάφυλλο , φυτρωμένο στο βράχο, από τη στείρα Άννα.
 
Την είδε ο Θεός και οσφράνθηκε το άρωμα της αρετής της. Γι’ αυτό λέγεται«το οσφράδιον του πάντων Βασιλέως».
Όλα τα λουλούδια κάποτε μαραίνονται. Και μάλιστα γρήγορα. Και η ζωή του ανθρωπου ένα λουλούδι είναι που μαραίνεται. Ένα λουλούδι δύο χιλιάδες τώρα χρόνια παραμένει αμάραντο και θα παραμένει στους αιώνες: Η αειπάρθενος Παναγία. Ούτε ο χρόνος μπορεί να την μαράνει. Ούτε οι βλασφημίες των άσεβων μπορούν να την μολύνουν.
 
Ο κάθε πιστός μπορεί να γίνει ρόδο. Η περίοδος του δεκαπενταυγούστου αποβλέπει στο να ευωδιάσουμε. Πώς; Με τη μετάνοια και τη νηστεία. Ο ιερός Χρυσόστομος ονομάζει μύρο τη νηστεία: «Στήθι εγγύς του νηστεύοντος και μετέλαβες αυτού ευθέως της ευωδίας· μύρον γαρ έστιν ο νηστεύων πνευμα­τικόν, και διά των οφθαλμών, και διά της γλώττης, και διά πάν­των εμφαίνων την της ψυχής ευταξίαν».
 
Ας απολαύσουμε τα ρόδα της χάριτος της Παρθένου Παναγίας, του Θεανθρώπου γλυκύτατου Ιησού και της γλυκείας ζωής της Εκκλησίας. Για να φθάσουμε στο γλυκύ παράδεισο.
πηγή


Ήταν κάπως έτσι.
Όμως, ο Χριστούλης ήταν μωρό στην αγκαλιά της.
Τα δάχτυλά της ήταν όλα ενωμένα και κρατούσαν ένα μπουμπούκι κόκκινο τριαντάφυλλο (ίσως και πιο μπορντό), σα να στο έδειχνε, σα να στο έδινε.
Η έκφραση των ματιών της ήταν χαρούμενη, σα να έλεγε "σ' ευχαριστώ". σα να έλεγε "μπράβο", σα να χάρηκε για "κάτι", πολύ!