Αγία Μαρίνα

Με τις ημερομηνίες δεν τα πάω καλά.
Συνήθως, δεν ξέρω πόσο έχει ο μήνας, εκτός απ' το τέλος του ... που έχω πολλές δόσεις...
Σήμερα ξύπνησα με την μορφή μιας ανηψιάς μου (από ξάδελφο), ονόματι Μαρίνα, μα δεν θυμόμουνα το όνειρο.
Στην πορεία της μέρας το ξέχασα.

Τ' απόγευμα στη θάλασσα θυμήθηκε ο άντρας μου να μου πει:
"Καίτη, ξέχασα να σου πω, πως μου είπε ο Αλέκος, να πάτε απόψε στην Αγιά Μαρίνα! Έχει κάνει ετοιμασία!"
Έπαθα ένα ταράκουλο, όχι γιατί ο μήνας είχε 16 και μου ξέφυγε η 17, αλλά γιατί ήταν ήδη αργά, για να βρεθώ εκεί που ήθελα να πάω τόσα χρόνια!
"Δεν πειράζει, του χρόνου, να είμαστε καλά!" του είπα, όταν είδα πως παρόλη την κούρασή του, ήθελε να με πάει Ζαγορά, κι από κει, κάποιον τρόπο θα έβρισκα να φτάσω στο Πουρί, μετά στο βουνό και στο εξωκκλήσι της Αγίας Μαρίνας!
"Να, το όνειρο!" σκέφτηκα και τι ήθελε να μου πει.

Μεγάλη η χάρη της Αγίας Μαρίνας! Την έχω δίπλα στο καντηλάκι μου, εδώ και χρόνια.
"Χρόνια Πολλά" κι ευτυχισμένα σε όσες και όσους γιορτάζουν!

Για να την Αγία Μαρίνα θα διαβάσετε εδώ, γιατί απ' ότι είδα είναι κλειδωμένα τα κόπυ.

http://www.matia.gr/7/72/7203/7203_4_01.html